پسر گلم

امیر خوشگلم الان که دارم می نویسم تو تازه نیم سا عت که خوابیدی گلم تو از نوزادیت هم لجباز و کم خواب بودی نازنینم من با تو طعم شیرین مادر بودن رو چشیدم تو قشنگترین و بهترین تجربه زندگی مامان و بابایی بهترینم وقتی برای اولین بار قدمهای کوچیکتو گذاشتی تو مدرسه که بعد از مهد برای تو یه محیط بزرگ و ناشناخته بود خیلی میترسیدی همش میگفتی تو و بابا تنهام میذارین الهی قربونت برم الان که دیگه اخرای پیش دبستانی هستی و برای خودت کلی دوست پیدا کردی اگرم یه روز نری مدرسه کلی دلتنگی میکنی.   امیرم تو عزیزترینی مامان به داشتن تو افتخار میکنه شیطونک